خوشا آنان که پا از سر نذونند/ میان شعله خشک و تر نذونند، کنشت و کعبه و بتخانه و دیر/ سرایی خالی از دلبر نذونند. یعنی خوش به حال کسانی که همیشه چه در سختی و مشکلات و چه در شادی به یاد خدا هستند و از یادش غافلنمی شوند،می دانند خدا آگاه است و تمام جهان را متعلق به او می دانند پس سعی می کنند گناه نکنند.
پس ما هم باید بدانیم عالم محضر خداست و اعمال صالح انجام دهیم و خداوند را سپاس گوییم و چه شکر گذاری بالا تر از نماز.
سعی کنیم نماز اول وقت بخوانیم تا خدا در کار ها خودش به ما کمک کند.